หากมองย้อนกลับไปในอดีตเพศที่ 3 ถือได้ว่าเป็นเพศที่ยังไม่ค่อยได้รับการยอมรับมากอย่างที่ควรจะเป็นสำหรับประเทศไทย อาจจะด้วยความที่ตั้งแต่ในอดีตกาลเพศที่ถูกต้องควรจะมีแค่ 2 เพศ ก็คือเพศชาย กับ เพศหญิง นั่นทำให้ในยุคสมัยหนึ่งที่เริ่มมีเพศที่ 3 เกิดขึ้นยังคงถูกสังคมไทยไม่ได้รับความสนใจแถมยังถูกมองว่าเป็นเพศที่ผิดแปลกไปจากปกติและไม่ได้รับการยอมรับจากสังคมอย่างที่ควรจะเป็น
ทว่าเมื่อยุคสมัยได้เปลี่ยนไปสื่อและสิ่งแวดล้อมต่างๆ ของโลกมีการพัฒนามากยิ่งขึ้น ประเทศไทยเองก็ได้รับอิทธิพลต่างๆ นานามากยิ่งขึ้นเรื่อยจนเรื่องของเพศที่ 3 กลายเป็นเรื่องที่ได้รับการยอมรับมากขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก ใครที่รู้ว่าตัวเองเป็นเพศที่ 3 ก็สามารถที่จะเปิดเผยตัวตนได้อย่างสบายใจ แต่ถึงกระนั้นเองในสังคมไทยก็ยังคงมีการเรียกร้องเกี่ยวกับสิทธิเสรีภาพของเพศที่ 3 อยู่เนืองๆ อาจจะด้วยความที่แม้การประพฤติปฏิบัติตนจะสามารถทำได้อย่างที่ใจตัวเองต้องการแต่ในหลายๆ เรื่องราวก็ยังคงไม่ได้รับการยอมรับอย่างที่ควรจะเป็น
สิ่งที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดก็คือ หากเป็นผู้ชายซึ่งเป็นเพศที่ 3 แน่นอนว่าต้องการใช้คำนำหน้าเป็นนางสาวทว่าตามกฎหมายของไทยก็ยังคงต้องให้คงไว้ซึ่งความเป็นชายในการใช้คำนำหน้าว่า นาย หรือเรื่องของห้องน้ำที่หลายๆ สถานที่ในประเทศไทยยังคงมีไว้แค่ 2 เพศ เมื่อเพศที่ 3 ต้องการจะเข้าห้องน้ำก็ต้องเลือกตามความเหมาะสมหรือตามเพศสภาพของตัวเอง รวมไปถึงการแต่งตัวในพิธีสำคัญหรือพิธีมงคลต่างๆ ที่หลายๆ ครั้งเพศที่ 3 ก็ยังไม่ได้รับสิทธิเสรีภาพให้แต่งตามที่ตัวเองต้องการมากอย่างที่ควรจะเป็น จากจุดเล็กๆ เหล่านี้นี่เองที่บุคคลเพศที่ 3 มองว่าเป็นสิ่งที่พวกเขาต้องการเรียกร้องเพื่อให้เข้าใจในความต้องการของตัวพวกเขา และแม้ว่าในหลายๆ เรื่องก็เริ่มที่จะมีการผ่อนปรนสำหรับเพศที่ 3 มากขึ้น แต่ทั้งนี้พวกเขาก็ยังคงต้องเรียกร้องในหลายๆ เรื่องต่อไปเพื่อความเท่าเทียมกันภายในสังคม
อันที่จริงไม่ว่าจะเกิดมาแล้วเป็นเพศอะไรก็แล้วแต่ สิ่งที่สำคัญที่สุดในการดำรงชีวิตก็คือความดี หากว่าทุกคนทำความดีประเทศชาติก็จะมีความเจริญก้าวหน้าไปในทิศทางที่ดี แต่ถ้าหากว่าคนในสังคมกลับเมินเฉยที่จะทำความดีสิ่งต่างๆ ของประเทศก็มีแต่จะลดน้อยถอยลงไป การจะเป็นเพศที่ 3 ไม่ใช่เรื่องผิดหากว่าเป็นคนดีและการเรียกร้องสิทธิเสรีภาพทั้งหลายก็จะได้รับการตอบแทนในไม่ช้าอย่างแน่นอน
