Category: Uncategorized

การอยู่ร่วมกันของมนุษย์นั้นย่อมต้องมีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย เพราะฉะนั้นจึงได้เกิดเป็น เสรีภาพทางสังคม ขึ้นมา เพื่อเป็นแบบแผนในการปฏิบัติ เข้าใจไปในทิศทางเดียวกัน เนื่องจากมนุษย์เป็นสัตว์สังคม นอกจากกฎหมาย ความเชื่อ และบรรทัดฐานแล้ว เสรีภาพเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่อยู่คู่กับมนุษย์มาตั้งแต่แรก และยังเป็นหลักการสำคัญที่ปกครอง สร้างความเสมอภาคกันของคนในสังคมนั่นเอง

แนวคิดเรื่อง เสรีภาพของมนุษย์ มีที่มาอย่างไร
แนวคิดเรื่อง เสรีภาพ ปรากฏขึ้นตั้งแต่ในยุคกรีก โดยถือว่า มนุษย์นั้นมีเสรีภาพอยู่แล้วตามกฎธรรมชาติ ภายใต้เหตุผลที่ถูกต้อง และเมื่อทุกคนมีเสรีภาพเท่าเทียมกัน ก็จะไม่มีอำนาจในการบังคับซึ่งกันและกัน ซึ่งก็การจำกัดความคำว่า เสรีภาพ ในความหมายที่แตกต่างกันไป ดังนี้
– คือความอิสระในการใช้ชีวิต กิน อยู่ ในขอบเขตของกฎหมายและไม่ละเมิดผู้อื่น
– คือความคิดสร้างสรรค์ ปราศจากกรอบ
– คือการพัฒนาทางความคิด แก้ไข สร้างสรรค์ แก้ไขปัญหา จนกลายเป็นวิทยาการใหม่ๆ
– คือความเคารพ กล่าวคือ หากโดนจำกัดสิทธิอะไรบางอย่างก็อาจจะทำให้รักษากฎนั้นได้ยากกว่าเดิม กลับกัน หากได้รับเสรีภาพมาส่วนหนึ่ง ทุกคนก็จะมีความสุข นั่นทำให้เราต้องเคารพกฎนั้นด้วย
– คือหลักประกันของชีวิต ทุกคนสามารถดำเนินชีวิตได้ตามความต้องการ และแนวคิดของตัวเองโดยไม่ผิดกฎหมาย

ทำความเข้าใจ คำจำกัดความของ เสรีภาพหมายถึงอะไร
เสรีภาพ หรือ Liberty คือ ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด พรากไม่ได้ แบ่งแยกไม่ได้ เป็นอำนาจอันชอบธรรมที่กฎหมายรับรอง และคุ้มครองแก่บุคคลที่จะกระทำการ หรือไม่กระทำการใดๆ ก็ตามที่ต้องการได้อย่างอิสระ โดยไม่มีใครมาบังคับ และไม่ละเมิดสิทธิของผู้อื่น ไม่ผิดกฎหมาย หรือผิดศีลธรรม และบุคคลอื่นจำเป็นที่จะต้องเคารพเสรีภาพของบุคคล โดยการไม่ไปรบกวน หรือขัดขวางการใช้เสรีภาพของบุคคลนั้นๆ กล่าวคือเราทุกคนมี เสรีภาพทั้งทางด้านตัวบุคคล และ เสรีภาพทางสังคม นั่นเอง

เราทุกคนมีเสรีภาพทั้งด้านบุคคล และด้านสังคม อย่างไรบ้าง
อย่างที่เราอธิบายไปในข้างต้น ว่าทุกคน มีเสรีภาพที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด ซึ่งนั่นก็คือ เสรีภาพทางด้านนบุคคล ซึ่งก็ครอบคลุมทั้งเรื่องของ การเลือกนับถือศาสนาได้ตามความศรัทธา ไม่ขัดต่อศีลธรรม, ได้รับความคุ้มครองในส่วนที่อยู่อาศัย เคหสถาน, มีอิสระในการเดินทาง และเลือกถิ่นที่อยู่, มีความเสมอภาคในการได้รับการศึกษา ที่รัฐจัดให้อย่างทั่วถึง มีคุณภาพ, ประกอบอาชีพได้ภายใต้หลักกฎหมาย แต่ก็ยังมีในส่วนของ เสรีภาพทางสังคม ที่เป็นสิ่งที่แสดงออกได้ ไม่ว่าจะเป็น เสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น พูด เขียน หรือวิธีอื่นๆ โดยที่ไม่ขัดกับความมั่นคง ความสงบเรียบร้อยของบ้านเมือง, เสรีภาพในการรวมตัวกันเป็นองค์กร, เสรีภาพในการชุมนุมโดยสงบและปราศจากอาวุธ รวมถึง เสรีภาพในการจัดตั้งพรรคการเมือง ตามวิถีการปกครองระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข

แน่นอนว่าการที่เราอยู่ร่วมกันในสังคม ต้องพบปะกับผู้คนจำนวนมาก การเรียนรู้ขนบธรรมเนียม วัฒนธรรม รวมไปถึงสิทธิ เสรีภาพกันและกันจึงถือเป็นเรื่องที่สำคัญ และควรทำ เพราะนอกจากจะทำให้อยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขแล้ว ยังทำให้สังคมเกิดความเข้มแข็ง พร้อมที่จะพัฒนาต่อไปเรื่อยๆ ได้อย่างดีอีกด้วย ซึ่งข้อดีของการมีเสรีภาพที่พลเมืองอย่างเราควรรู้มีอะไรบ้าง จะช่วยให้สังคมสงบสุข และสามารถพัฒนาต่อไปได้เรื่อยๆ จริงหรือไม่ วันนี้เรามีมาบอก

ข้อดีของเสรีภาพพลเมือง

1. สามารถเลือกถิ่นที่อยู่อาศัย และการเดินทางได้ คือ เราในฐานะที่เป็นมนุษย์ เชื้อชาติไทย สัญชาติไทย ย่อมมีเสรีภาพในการเลือกถิ่นที่อยู่ หรือการเดินทางภายในประเทศของเราได้ โดยใครจะมาสั่งห้ามไม่ให้คนที่มีสัญชาติไทยเข้ามาภายในระเทศไทย หรือเนรเทศคนสัญชาติไทยออกนอกประเทศไทยไปไม่ได้
2. สามารถแข่งขัน หรือประกอบอาชีพต่างๆ ได้อย่างเสรีและเป็นธรรม คือ ไม่ว่าเราจะเป็นใคร ก็สามารถประกอบอาชีพสุจริตได้ทั้งนั้น เพียงแต่ต้องกระทำอย่างมีขอบเขต ซึ่งสามารถจำกัดเสรีภาพได้ ก็เพื่อรักษาความมั่นคงของเศรษฐกิจ ความมั่นคงของรัฐบาลด้วยกฎหมายที่เห็นชอบ เพื่อกำจัดการแข่งขันทางการค้าที่ไม่เป็นธรรม
3. การมีเสรีภาพในเคหสถาน ข้อดีของการมีเสรีภาพในเคหสถาน คือ บุคคลภายนอกครอบครัว (บุคคลอื่น) ไม่สามารถบุกรุกเข้ามาภายในบ้านเรือนได้ หากผู้อยู่อาศัย (เจ้าของบ้าน) ไม่ยินยอม รวมถึงเจ้าหน้าที่ของรัฐเองก็ไม่สามารถบุกรุกเข้ามาได้ด้วยเช่นกัน หากปราศจากหมายศาล เพื่อเป็นการคุ้มครองผู้อยู่อาศัยให้อยู่อย่างสงบสุข
4. สามารถแสดงความคิดเห็นได้ อีกข้อดีของการมีเสรีภาพ คือ การที่เราเห็นสิ่งต่างๆ ภายในสังคมไม่ว่าจะอยู่ในสังคมระดับเล็กหรือใหญ่ แล้วสามารถแสดงความคิดเห็นในด้านต่างๆ ได้ ไม่ว่าจะเป็นการเขียน พิมพ์ พูด หรือจะสื่อความหมายออกมาในลักษณะอื่น เพื่อเป็นการสนับสนุน หรือไม่เห็นด้วยในสิ่งต่างๆ เหล่านั้น เว้นแต่การแสดงความคิดเห็นนั้นๆ จะบั่นทอนต่อความมั่นคงของรัฐ ก็จำเป็นต้องใช้กฎหมายเข้าช่วย
5. สามารถชุมนุมด้วยความสงบ ปราศจากอาวุธได้ อย่างที่บอกว่าเราสามารถแสดงออกทางความคิดเห็นได้ ซึ่งการชุมนุมในกลุ่มที่มีความเห็นตรงกันถือเป็นเรื่องที่ดี และทำได้ แต่ต้องไม่มีอาวุธที่จะทำร้ายฝ่ายตรงข้าม หรือกลุ่มที่มีความเห็นต่างจากเรา ซึ่งหากมีอาวุธขึ้นมาการชุมนุมจะไม่สามารถทำได้ เพราะถือเป็นการสร้างความเดือดร้อนให้กันในสังคม

นอกจากนี้ ข้อดีของเสรีภาพยังสามารถจัดตั้งพรรคการเมือง เพื่อสร้างความเป็นประชาธิปไตย การนับถือศาสนาต่างๆ ฯลฯ ซึ่งถือเป็นสิ่งที่มนุษย์อย่างเราพึงกระทำได้ทั้งสิ้น เป็นเรื่องของเสรีภาพของพลเมืองที่พึงได้รับ

บอกได้เลยว่าจริงๆ แล้วทุกคนย่อมต้องการเสรีภาพกันทั้งนั้น แต่ต้องอยู่ในขอบเขตในความถูกต้อง จึงต้องมีข้อบังคับออกมา เพื่อให้ทุกคน ใช้เสรีภาพได้เท่ากับคนอื่น ซึ่งสามารถดูได้จากทุกเรื่องที่อยู่รอบตัวเราครับ ไม่ว่าจะเป็นการเดินทาง ซึ่งถ้าคุรอยู่ในช่องทางเดินรถที่ถูกต้องก็สามารถขับไอย่างสบายใจไปใช้ความเร็วได้ตามใจ โดยมี ไฟจราจรเป็นตัวกำหนดช่วงเวลาครับ เพื่อให้ช่องทางอื่นสามารถใช้ได้ แต่ควรจะคำนึงถึงคนใช้ถนนรวมกับคุณด้วยในบางครั้งช่องอาจใช้ช่องทางผิดเพราะ มันเป็นทางแยก แต่คุณไม่เลี้ยว มันอันตรายมากหากมีรถคนอื่น ต้องการจะเลี้ยวเข้าทางนั้น ในบางครั้งอีกช่องทางหนึ่งที่มีไว้สำหรับทางตรงก็ไม่มีรถ แต่เพราะความมักง่ายของคนขับเพียงคนเดียวก็อาจทำให้เกิดปัญหาได้เลย  ผมแนะนำเลยว่าหากท่านอยากใช้ถนนแบบนี้ให้ทำถนนเข้าบ้าน แล้วขับวนตรงนั้นหรือไม่ ก็ถนนครองตามบ้านนอกที่ท่านเกิดมาก็ได้ ไม่ต้องออกมาใช้ทางร่วมกับคนอื่น เพราะถ้าเกิดอุบัติเหตุแล้วมันจะเสียทั้งค่ารักษาตัว ซ่อมรถและ เวลาของคนที่ใช้รถใช้ถนนร่วมกับท่านอีกด้วย ซึ่งการกระทำเช่นนี้นอกจากบ่งบอกถึงนิสัยที่ของท่านแล้วยัง สงสัยไปถึงตอนที่ท่านไปรับใบขับขี่ นี่ได้มาจริงหรือซื้อมากันแน่ ยิ่งเป็นคนที่ทำงานขับรถอยู่ตลอดเวลา ยิ่งมีความชำนาญอย่างเช่น คนขับรถ Taxi ที่ต้องทำงานบนถนนตลอดเวลา ก็ยิ่งต้องควรเคารพกฎจราจร แต่ที่เห็นคือตรงกันข้าม ไฟยังไม่ทันเขียวแต่ทางตรงข้าม ขึ้นเหลืองก็ออกตัวเลย กลับกันเมื่อไฟเหลือทางตัวเอง มาก็รีบเร่งเครื่อง ทำให้ผมเกิดความสงสัยว่าถ้ามีคนแบบนี้เหมือนกัน 2 ทางแล้วเกิดชนกันใครจะเป็นคนผิด เพราะคนเหล่านี้ย่อมมีเหตุผลที่แย่ๆ ให้กับตัวเองเสมอ

แม้ประเทศไทยของเราจะได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในประเทศที่ปกครองโดยระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขในเขิงทฤษฎีแต่ในทางปฏิบัติมันอาจไมได้เป็นแบบนั้นเต็มที่เสมอไป ในอดีตเรามักเห็นว่ามีหลายๆ ครั้งที่คนไทยต้องโดนการปกครองที่ไม่ค่อยสวยงามเท่าไหร่นักโดยเฉพาะเรื่องของการปฏิวัติที่เกิดขึ้นบ่อยมาก นั่นทำให้หลายคนพยายามคิดว่านี่คนไทยกำลังเสียเสรีภาพที่ควรจะเป็นไปหรือเปล่า แม้บอกกันว่าเรายังคงใช้ชีวิตได้ปกติแต่ในทางปฏิบัติมีหลายอย่างที่ไม่ปกติเหมือนเคย

ทำอย่างไรเมื่อคนไทยกำลังเสียเสรีภาพ

เริ่มมีคำถามตามมามากมายว่าเวลานี้คนไทยของเรากำลังเริ่มสูญเสียเสรีภาพไปแล้วหรือยัง อาจด้วยปัจจัยหลายๆ ด้านที่ทำให้คนไทยจำนวนมากคิดแบบนั้น คงไม่ต้องมานั่งพูดถึงกันว่าเพราะอะไร เหตุใด มันจะกลายเป็นความขัดแย้งไปเสียเปล่าๆ เอาแค่เริ่มต้นจากตัวเราเองเราสัมผัสได้หรือเปล่าว่าตอนนี้เสรีภาพที่เราเคยมีถูกลดทอนไปหรือไม่ ถ้าใช้เราต้องทำอย่างไรนั่นคือสิ่งที่ควรมานั่งตระหนักกันมากกว่าจะกล่าวโทษนั่นโทษนี่เพราะเอาเข้าจริงทุกคนต่างก็มีจุดประสงค์เหมือนกันไม่ว่าจะอาชีพไหน สถานะอะไรคือ ไม่อยากเห็นประเทศไทยต้องล่มจมกันไปต่อหน้า คราวนี้ลองมาดูว่าหากบ้านเมืองเรากำลังเสียเสรีภาพเราสามารถทำอย่างไรกันดี

1. อย่าสร้างความแตกต่างทางความคิดให้มากขึ้นกว่าเดิม – แม้บ้านเราจะมีเสรีภาพทางความคิดด้วยการปกครองแบบประชาธิปไตยแต่ถ้ามองย้อนกลับไปให้ดีด้วยการเสรีทางความคิดแบบนี้มันทำให้เราต้องเริ่มค่อยๆ ด้อยเสรีภาพลงไปทุกที เมื่อเป็นเช่นนี้เรามีความแตกต่างทางความคิดได้แต่อย่าพยายามทำให้มันไปถึงจุดแบบเดิมที่ประเทศต้องเกิดปัญหา เดินทางไหนมีแต่ม็อบ มีแต่คนประท้วง มันไม่ใช่เรื่องดีเลยแม้แต่นิดเดียว
2. ทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด – เราไม่จำเป็นต้องมานั่งเรียกร้องหาสิทธิเสรีภาพมากเกินไปก็ได้หากเราเองยังรู้สึกว่าตอนนี้การใช้ชีวิตของเรามันยังไม่ได้เปลี่ยนแปลงไป บางทีแค่เลือกทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุดมันก็เพียงพอที่จะทำให้ประเทศพัฒนาไปข้างหน้าได้อย่างยั่งยืนแล้ว
3. เคารพกฎหมายอย่างที่ควรจะเป็น – การให้ความเคารพต่อกฎหมายคือสิ่งที่คนไทยทุกคนพึงปฏิบัติ หากเราสามารถเริ่มต้นทำได้ตั้งแต่วันนี้เสรีภาพจะบังเกิดขึ้นในไม่ช้าได้อย่างไม่ต้องสงสัย

การเรียกร้องหาเสรีภาพบางครั้งมันไม่ใช่ทางออกทั้งหมด ตราบใดที่ตัวเรายังปฏิบัติตามความเหมาะสมไม่ได้ เมื่อเป็นเช่นนี้หากเริ่มรู้สึกว่ากำลังเสียเสรีภาพสิ่งที่ต้องทำคือทำตนเองให้ดีที่สุด

หากให้ลองนึกถึงประเทศที่ไร้เสรีภาพคงไม่มีใครปฏิเสธว่าทุกวันนี้ที่อาจเป็นประเทศเดียวในโลกนั่นคือเกาหลีเหนือ เหตุผลที่บอกแบบนี้เพราะแม้หลายๆ ประเทศยังใช้การปกครองระบอบคอมมิวนิสต์ เช่น จีน, ลาว, คิวบา หรือเวียดนาม แต่ในเชิงปฏิบัติพวกเขาเปิดประเทศแบบเต็มร้อยประชาชนมีสิทธิเสรีภาพในการใช้ชีวิตมากขึ้น ทว่าเกาหลีเหนือยังคงเป็นประเทศที่ถูกปิดกั้นจากสิ่งต่างๆ รอบตัวมากมาย เอาง่ายๆ ว่าชีวิตของประชาชนขึ้นอยู่กับความพึงพอใจของรัฐบาลเป็นหลัก หากรัฐบาลมองว่าประชาชนกลุ่มนี้อาจทำอันตรายให้กับประเทศหรือกับพรรคพวกตัวเองได้ในอนาคตพวกเขามีสิทธิ์สั่งลงโทษได้ทุกกรณี

ประเทศไม่มีเสรีภาพกับชีวิตของประชาชน

ไม่มีใครพูดออกมาว่าประเทศนั้นดีที่สุดประเทศนี้แย่ที่สุด ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคนที่พบเจอ คนที่เคยใช้ชีวิตและเรื่องราวจิปาถะอีกมากมาย ทว่าเมื่อมองในมุมของการปกครองต้องยอมรับว่าเกาหลีเหนือยังคงเป็นประเทศที่ขาดเสรีภาพมากที่สุดในโลกก็ไม่ปาน ด้วยการที่ประเทศของพวกเขาปกครองด้วยระบอบคอมมิวนิสต์หรือที่บ้านเราเรียกว่าระบอบเผด็จการ มีท่านผู้นำประเทศคือประมุขสูงสุดประชาชนทุกคนต้องฟังคำสั่งจากท่านคนเดียวเท่านั้น มันจึงทำให้เกิดการขาดเสรีภาพแบบที่เราเองสัมผัสได้อยู่ในทุกวันนี้ ทั้งเรื่องของการใช้ชีวิตที่ชาวเกาหลีเหนือส่วนใหญ่จะไม่ได้มีสิทธิ์ในที่ดินของตนเอง ทุกคนจะถูกจัดสรรโดยรัฐบาล การทำงานก็จะทำงานอย่างหนักแต่ได้ค่าตอบแทนต่ำเนื่องจากรัฐบาลมองว่าพวกเขาได้มีสิ่งอุปโภคบริโภคหลายๆ อย่างให้ได้ใช้งานกันแบบฟรีๆ แล้ว ประชาชนถูกจำกัดสิทธิ์ในการเข้าถึงเรื่องต่างๆ นอกประเทศ ทีวีมีแค่ไม่กี่ช่องและแต่ละช่องจะพูดแต่เรื่องราวสนับสนุนรัฐบาลทั้งสิ้น ประชาชนไม่มีสิทธิเดินทางออกนอกประเทศ หากใครทำผิดการสั่งลงโทษ เช่น ขังคุก, ประหารชีวิต เป็นเรื่องปกติ เรียกว่าชีวิตของคนในประเทศที่ขาดเสรีภาพขึ้นอยู่ในกำมือของรัฐบาลล้วนๆ

ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่คนในประเทศนี้ต้องพบเจอโดยที่เราอาจคาดไม่ถึง เช่น การห้ามดูภาพยนตร์ฮอลลีวู้ด, ประชาชนส่วนใหญ่เดินทางด้วยการคมนาคมสาธารณะ เดิน หรือจักรยาน คนที่จะมีรถยนต์คือคนใหญ่คนโตเท่านั้น ไม่เว้นแม้กระทั่งคนเดินทางเข้าประเทศก็จะถูกจับตาอย่างเข้มงวดเพราะกลัวว่าจะนำเรื่องราวภายนอกเข้ามาให้ประชาชนของเขาได้รับรู้ นี่เป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งของประเทศที่ขาดเสรีภาพเท่านั้น ยังมีเรื่องราวอีกมากมายให้เราได้รู้สึกว่ามันอาจไม่ใช่เรื่องที่เหมาะสมนักกับการใช้ชีวิตในยุคนี้แต่นี่คือประเทศของเขา

เรื่องของสิทธิและเสรีภาพ เป็นเรื่องที่หลายคนมักจะบอกว่าตนเองข้าใจ แต่สิ่งที่เราเข้าใจอาจจะไม่ใช้ทั้งหมดของมัน นั่นเป็น เพราะว่า หลายคนมองว่า เรื่องของสิทธิและเสรีภาพ เป็นเรื่องที่ไกลตัว ทั้งที่จริงแล้ว กฎหมายได้กำหนดเรื่องนี้เอาไว้ ตั้งแต่แรกเริ่ม และสำหรับหลายคนอาจจะยังไม่รู้ว่า มีสิทธิ และเสรีภาพอะไรบ้างที่ตนเองควรได้รับ หรือควรกระทำ ว่าแล้วก็มาดูกันเลยดีกว่า

เสรีภาพในการนับถือศาสนา ถือว่าประเทศไทย เป็นอีกหนึ่งประเทศที่มีความหลากหลาย ในการนับถือศาสนา เป็นอย่างมาก และแน่นอนว่า ความหลากหลายนี้เอง ที่มีมาตั้งแต่แรกเริ่มก่อตั้งบ้านเมือง โดยการนับถือศาสนา ถูกกำหนดให้เป็นเรื่องของเสรีภาพ กล่าวคือ มนุษย์ มีสิทธิที่จะมีความเชื่อ หรือให้การนับถืออะไรก็ตาม ที่ตนเองสะดวกใจ แต่ความเชื่อเหล่านั้น จะต้องไม่ขัดต่อกฎหมาย เช่น การบูชายัญ ด้วยมนุษย์ ถือว่าเป็นสิ่งต้องห้ามของสังคมไทย นั่นเป็นเพราะผิดกฎหมายในเรื่องของอาชญากรรมต่อชีวิตเป็นต้น

เสรีภาพในการพูดภาษาถิ่น เพราะบ้านเมืองของเรา เป็นเมืองที่มีความหลากหลายทางเชื้อชาติ และวัฒนธรรม เลยไม่น่าแปลกใจว่า ทำไมถึงมีภาษาถิ่นมากมาย ให้เราได้เรียนรู้ ซึ่งในจุดนี้เอง ที่ทำให้เกิดเป็นชุมชนพื้นเมืองขึ้นมา ทั้งนี้ทางส่วนกลางก็ไม่ได้บังคับให้ใช้ภาษากลางในการพูดแต่อย่างใด เว้นแต่ว่าในพิธี หรืองานสำคัญ และที่สำคัญคือ กฎหมายกำหนดอย่างชัดเจนว่า ต้องไม่มีการเลือกปฏิบัติกับใคร คนใด คนหนึ่ง ด้วยสาเหตุ เพราะภาษา เชื้อชาติ และความเชื่อของพวกเขา

สิทธิ และเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น จริงๆ ข้อนี้ นอกจากจะมีในอดีตของบ้านเราแล้ว ในปัจจุบันสิทธิในการแสดงความคิดเห็นก็ยังคงอยู่ เพียงแต่ว่าการแสดงความคิดเห็นเหล่านั้น จะต้องไม่ขัดต่อศีลธรรม และกฎหมายของบ้านเมือง และต้องไม่เป็นการแสดงความคิดเห็นในการใส่ร้ายคนอื่น เพราะไม่เช่นนั้น อาจจะเกิดข้อพิพาท และนำไปสู่การทะเลาะวิวาทได้

สิทธิในการประกอบอาชีพ คนไทย ไม่เหมือนกับคนอินเดีย ที่มักจะแบ่งอาชีพด้วยวรรณะ นั่นหมายความว่า หากอยู่ที่อินเดีย คุณเกิดมาวรรณะต้อยต่ำ แต่ดันมีสมองที่ดีเลิศ ก็อาจจะไม่ได้แสดงความสามารถ แต่สำหรับเมืองไทย ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน เราสามารถเลือกอาชีพที่อยากทำได้อย่างอิสระ แต่ต้องอยู่ใต้คำว่า เป็นอาชีพที่สุจริตเท่านั้นเอง

จะเห็นได้ว่า คนไทย ค่อนข้างมีเสรีภาพ อย่างมากมายมาตั้งแต่สมัยอดีต และการมีสิทธิ และเสรีภาพนั้น นอกจากจะบ่งบอกถึงความเป็นพลเมืองของชาติแล้ว ยังเป็นการแสดงให้เห็นถึงอิสระ ของแต่ละประเทศด้วยว่า ประเทศนั้นๆ ให้เกียรติคนของคนเองมากแค่ไหน ที่สำคัญคือ นอกจากจะรู้จักกับสิทธิ และเสรีภาพแล้ว เราก็ไม่ควรละทิ้งหน้าที่ด้วย

เป็นเรื่องปกติที่มีมายาวนานหากว่าใครที่ต้องการมีเงินมีทองใช้ก็จำเป็นจะต้องมีอาชีพเป็นของตนเอง ซึ่งแต่ละอาชีพก็ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการที่ทำให้คนๆ หนึ่งเลือกที่จะประกอบอาชีพ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของความสามารถที่ตนเองมี, ความถนัดในการประกอบอาชีพ, จังหวะที่ได้มีโอกาสเข้าไปทำอาชีพนั้น หรือแม้แต่ไม่มีทางเลือกในการประกอบอาชีพก็จำเป็นต้องทำในสิ่งที่ตนเองไม่ได้อยากจะทำก็มี ความโชคดีของคนไทยตั้งแต่ยุคดั้งเดิมมาก็คือเรามีเสรีภาพในการประกอบอาชีพเพื่อใช้ในการดำรงชีวิตประจำวันให้เกิดความสุขขึ้นกับตัวเองมากที่สุด

เสรีภาพกับการประกอบอาชีพ

จริงแล้วต้องแยกแยะเรื่องของเสรีภาพกับการประกอบอาชีพให้เข้าใจตรงกันเสียก่อน เสรีภาพ คือ สถานภาพของคนทุกคนที่ไม่ได้ตกอยู่ภายใต้การโดนบังคับจากใคร เป็นสิทธิ์ที่จะสามารถกระทำได้ด้วยการตัดสินใจของตนเองหรืออาจไม่เลือกกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้เช่นเดียวกัน ทุกคนสามารถมีเสรีภาพได้ด้วยตนเองโดยที่ไม่จำเป็นต้องรอให้คนอื่นมาปฏิบัติกับตนเอง แต่ทั้งนี้การกระทำด้วยเสรีภาพจำเป็นต้องอยู่ภายใต้ของกรอบกฎหมายด้วยเช่นเดียวกัน ส่วนคำว่า ประกอบอาชีพ ก็คือ การทำงานเพื่อจะแลกกับเงินหรือสิ่งทดแทนอื่นๆ ที่มีค่าต่อคนๆ นั้น ไม่ใช่การทำแล้วไม่ได้อะไรกลับคืนมาสิ่งนั้นไม่ถือว่าเป็นการประกอบอาชีพ

เสรีภาพในการประกอบอาชีพสำหรับการทำงานในชีวิตประจำวัน

ประเทศไทยโชคดีอยู่อย่างหนึ่งตรงที่เป็นการปกครองในระบอบประชาธิปไตยเพราะฉะนั้นเรื่องของการมีเสรีภาพจึงเป็นสิ่งที่คนไทยทุกคนรู้สึกว่าไม่ได้ขาดหายไปจากไหนเลย อย่างการประกอบอาชีพเพื่อดำรงชีวิตของตนเองให้อยู่ต่อไปได้ในแต่ละวันก็เป็นส่วนหนึ่งของเสรีภาพตามรัฐธรรมนูญที่ทุกคนพึงปฏิบัติได้ ทุกอาชีพที่มีล้วนแล้วแต่เป็นอาชีพที่มีคุณค่าในตนเองด้วยกันทั้งสิ้น การทำอาชีพที่สุจริตทุกอาชีพถือว่าเป็นสิ่งที่คนไทยทุกคนมีเสรีภาพที่จะทำอย่างไม่มีความผิดใดๆ ทั้งสิ้น ในทางกลับกันหากว่าการทำอาชีพดังกล่าวเป็นอาชีพที่ขัดต่อกฎหมายบ้านเมือง อาชีพเหล่านั้นก็จะกลายเป็นสิ่งที่ถูกมองว่าไม่สมควรทำและไมมีเสรีภาพที่ควรจะได้ทำด้วยซ้ำ

การใช้ชีวิตประจำวันของคนเราเป็นสิ่งที่ต้องดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ยิ่งในยุคปัจจุบันคนที่ไร้อาชีพแทบจะเป็นไปไมได้ในการหาเลี้ยงตนเองจึงทำให้คนต้องยิ่งพยายามหาอาชีพให้กับตนเองมากขึ้นไปอีก เมื่อเป็นเช่นนี้อะไรก็ตามที่มองว่าไม่ผิดกฎหมาย นั่นคือเสรีภาพต่อตัวคนๆ นั้นที่จะเลือกประกอบอาชีพที่คิดว่าเหมาะสมกับตนเองที่สุดจากสภาวะแวดล้อมที่เป็นมา

ศาสนาเป็นสิ่งที่คอยยึดเหนี่ยวจิตใจให้คนทุกคนบนโลกใบนี้สามารถดำเนินชีวิตไปได้ด้วยความมีหลักอะไรบางอย่างที่พึงให้รู้จักผิดชอบชั่วดีถึงสิ่งที่ได้คิด กระทำ ลงไปในแต่ละวัน เป็นคำสั่งสอนที่ถูกบอกเล่ากันมาตั้งแต่ครั้งโบราณกาลยาวนาน โลกของเราหากวัดกันจริงทั้งศาสนา ลัทธิ หรือความเชื่อต่างๆ มีอยู่ด้วยกันมากมายเกินกว่าที่จะรู้ว่าเยอะขนาดไหน เพราะบางพื้นที่ก็มีความเชื่อที่คนอื่นอาจมองว่าแปลก แต่สำหรับพวกเขามันเป็นเรื่องปกติ ถึงกระนั้นหากไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้กับใครก็ย่อมไม่ใช่ปัญหาอยู่แล้ว สำหรับประเทศไทยเองแม้ว่าพระพุทธศาสนาจะเป็นศาสนาประจำชาติ ทว่าประเทศของเราก็ยังมีเสรีภาพในการนับถือศาสนาของคนไทยโดยไมได้จำกัดอยู่เพียงแค่ศาสนาเดียวเท่านั้น

เสรีภาพในการนับถือศาสนาของคนไทยในประเทศไทยของเรา

จริงๆ แล้วเสรีภาพทางศาสนาไม่ว่าจะเป็นการปกครองด้วยระบบอะไรก็ตามต่างก็ให้ความสำคัญกับเสรีภาพในด้านการนับถือศาสนาเป็นอย่างมาก ซึ่งเสรีภาพดังกล่าวต้องตั้งอยู่บนพื้นฐาน 2 ประการ ประกอบไปด้วย

1. เสรีภาพในการนับถือศาสนาเป็นสิทธิ์ที่เกิดตามธรรมชาติจะไม่สามารถละเมิดกันได้ เป็นสิทธิ์ที่มีความศักดิ์สิทธิ์ต่อมนุษย์ทุกๆ คนที่ต้องการให้คุ้มครองและการรับรอง
2. เป็นหลักความจริงที่ว่าเสรีภาพในศาสนาใครก็ไมมีสิทธิ์ใช้เสรีภาพเหนือผู้อื่น ทุกคนต่างก็มีสิทธิและหน้าที่เท่าเทียมกัน รัฐเองต้องมีหน้าที่ในการรักษาผลประโยชน์ของสังคมส่วนรวม จึงจำเป็นต้องมีการเข้ามาเพื่อจัดระเบียบเรื่องของการใช้เสรีภาพทางศาสนาของประชาชน รวมถึงยังเป็นการป้องกันไม่ให้การใช้เสรีภาพของคนๆ หนึ่งต้องไปกระทบกับคนๆ หนึ่งด้วย

คนทุกคนย่อมมีเสรีภาพสมบูรณ์ในการเลือกนับถือศาสนาใดก็ตาม นอกจากนี้ยังมีเสรีภาพในการที่จะปฏิบัติตามคำสอนของศาสนาที่ตนเองนับถือได้ด้วยหากว่าไม่ได้เป็นการผิดกฎหมายบ้านเมือง การใช้เสรีภาพดังกล่าวถือว่าเป็นสิ่งที่รัฐยังสามารถคุ้มครองให้กับการกระทำที่ไม่ได้ขัดต่อความดีงามเนื่องจากว่าแต่ละศาสนาบางครั้งก็มีอะไรที่แตกต่างกันออกไปโดยที่คนไมได้นับถือศาสนาดังกล่าวอาจไม่เข้าใจ แต่ทุกอย่างก็ถูกย้อนกลับไปในเรื่องเดิมอีกครั้งที่ว่าหากไม่ได้มีการละเมิดหรือทำให้เกิดความเดือดร้อนต่อบ้านเมืองคนไทยทุกคนก็สามารถนับถือศาสนาที่ตนเองต้องการได้ เป็นเสรีภาพที่ถูกเปิดกว้างอย่างเต็มที่โดยไม่จำเป็นต้องกลัวว่าจะรู้สึกแตกแยกหรือมีปัญหาใด หากว่าเรายังคงใช้ชีวิตอยู่บนพื้นฐานแห่งความเป็นจริงและความถูกต้องต่อสิ่งที่กระทำ

 

เวลาที่มีเวทีทางการเมืองหรือ สัมนาทางวิชาการ เรามักจะได้ยินคำว่าสิทธิเสรีภาพอยู่บ่อยครั้ง ยิ่งในช่วงที่เกิดการเปลี่ยนแปลงผู้นำประเทศกับเกิดการปฎิวัติขึ้น คนส่วนใหญ่ก็จะลุกขึ้นมาประท้วงเพื่อเรียกร้องเสรีภาพ ซึ่งก่อนที่เราจะเรียกหาเสรีภาพ เราควรทำความเข้าใจก่อนว่า เสรีภาพ คืออะไร

“เสรีภาพ” หมายถึง สถานภาพของบุคคลที่ไม่ต้องตกอยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของผู้ใด มีอำนาจที่จะกระทำการอย่างใด อย่างหนึ่ง หรือจะไม่ทำการอย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้ แต่ต้องอยู่ภายใต้ขอบเขตที่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน

โดยสามารถแบ่งสิทธิเสรีภาพออกได้ 2 รูปแบบด้วยกัน คือ

1. สิทธิเสรีภาพทางการเมือง : คือความเสมอภาค สิทธิที่จะไม่ถูกทรมานหรือได้รับการปฎิบัติอันโหดร้าย สิทธิที่จะมีความเชื่อมั่นคงปลอดภัยในการดำรงชีวิต ไม่ถูกสอดแทรกในชีวิตส่วนตัว
2. สิทธิเศรษฐกิจและสังคม : ในช่วงแรกจะเน้นเรื่องของการยอมรับในความเป็นมนุษย์ แต่ด้วยที่ปัจจุบันระบบเศรษฐกิจและสังคมมีแนวโน้มการพัฒนามากขึ้น มีความซับซ้อนมากขึ้น จึงกลายเป็นภารกิจของรัฐไป

ส่วนปัญหาที่ว่าทำไมประชาชนถึงไม่มีเสรีภาพเท่าที่ควรนั้น เกิดขึ้นได้จากหลายสาเหตุ ทั้งเรื่องของการเมืองการปกครองที่ประชาชนยังไม่มีสิทธิเสรีภาพในการเรียกร้องสิ่งที่ตนเองหรือกลุ่มของตนเองต้องการได้อย่างแท้จริง ถึงแม้ว่าประเทศจะปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตย แต่ประชาชนเองก็ยังไม่สามารถที่จะออกเสียงได้ เพราะยังกลัวเกรงต่ออำนาจทางการเมือง และส่วนหนึ่งก็มาจากระบบเศรษฐกิจ ที่ยังคงมีความเหลื่อมล้ำในหลายกรณี เช่น สินค้าที่มีการผูกขาดโดยธรรมชาติหรือบริการ ได้แก่ การบริการด้านสาธารณูปโภค (น้ำประปา, ไฟฟ้า, โทรศัพท์) โครงสร้างพื้นฐาน (ถนน เขื่อน สะพาน)  สิ่งเหล่านี้ต้องใช้การลงทุนสูง กว่าจะคืนทุนก็ใช้ระยะเวลายาวนาน เอกชนจึงไม่กล้าลงทุน สุดท้ายรัฐบาลก็เป็นผู้ผูกขาดทั้งหมด เมื่อมีการปรับขึ้นราคาประชาชนเองก็ไม่มีเสรีภาพในการคัดค้านไม่เห็นด้วยก็ต้องยิ่งยอมทำตามที่รัฐเป็นผู้กำหนด

และถ้าหากว่าเป็นระบบเศรษฐกิจที่เป็นลักษณะคอมมิวนิสต์ยิ่งแล้วใหญ่ เพราะรัฐบาลเป็นเจ้าของทรัพยากรต่างๆรวมทั้งปัจจัยการผลิตทุกชนิด รัฐมีหน้าที่จัดสรรว่าควรผลิตอะไร ผลิตเพื่อใคร ทำให้ประชาชนขาดเสรีภาพในความต้องการเลือกบริโภคได้ตามใจ สินค้าที่ถูกผลิตออกมาก็ไม่มีคุณภาพ ด้วยสาเหตุว่าผลิตออกมาอย่างไร ผู้บริโภคก็จะต้องบริโภคตามนั้น ไม่มีสิทธิเลือกว่าจะไม่บริโภคหรือไม่บริโภคได้

ดังนั้นสามารถสรุปได้ว่าเสรีภาพของประชาชนขึ้นอยู่กับผู้นำประเทศทั้งระบบการเมืองและเศรษฐกิจเป็นหลัก ถึงรัฐธรรมนูญจะกำหนดสิทธิเสรีภาพไว้อย่างกว้างขวางแต่ในทางปฎิบัติจริงยังมีข้อจำกัดต่างๆอีกมากมาย ทั้งในแง่ของกฎหมายที่ใช้อยู่กับความเป็นจริง จึงอาจกล่าวได้ว่าเสรีภาพเป็นแค่ตัวอักษรที่เขียนไว้ในรัฐธรรมนูญเท่านั้น